W tej zakładce będziemy zamieszczać Państwa wypowiedzi w dyskusji na temat "Dokąd zmierza Inżynieria Materiałowa w Polsce". Zachęcamy do wyrażania swoich opinii drogą mailową na adres Sekretarza Generalnego PTM: j.wojewoda@imim.pl. 

Opinie:

Dzień dobry,

Pozwoliłam sobie odezwać się w tej sprawie, choć nie jestem pracownikiem
uczelnianym, więc moje spojrzenie nie dotyczy problemu naboru studentów
na takie studia. Jako pracownik PANu patrzę na problem od strony
badawczej i potencjalnej współpracy z przemysłem.

Niestety, moje doświadczenie dotyczące materiałów i prac nad
zwiększeniem ich wytrzymałości nie koniecznie znajdują zainteresowanie w
przemyśle, bo "nie jest w interesie, aby urządzenia nie wymagały napraw,
czy wymiany elementów na nowe". Co więcej, obniżane są wymagania co do
trwałości urządzeń, elementów, np zmniejszana jest wymagana liczba cykli
bezawaryjnej pracy tylko do spełnienia koniecznego warunku gwarancji. To
usłyszałam ostatnio dwukrotnie od osób pracujących w dwóch różnych
firmach. Zatem pogłębia się rozdźwięk między zainteresowaniem nauki
(lepsze, bardziej wytrzymałe materiały), a przemysłem (jak najniższy
koszt, bezawaryjna praca jedynie w okresie gwarancji).

Wspomniane było na Seminarium, że przeciętny konstruktor zna około 50
materiałów. Jest to bardzo optymistyczna wizja. Konstruktorzy, których
ja znam, posługują się jedynie kilkoma materiałami i nie potrzebują
więcej. Spotkałam się nawet z opinią, że ważny jest jedynie projekt, to
z czego są elementy wykonane ma najmniejsze znaczenie, byle było tanio.

Szansę mają nowe materiały pod nowe zastosowania. Dla pracowników
naukowych to oznacza ciągła zmiana tematyki badawczej wraz ze byciem na
bieżąco odnośnie aktualnej tendencji w przemyśle, czy polityki
światowej.