Polskie Towarzystwo Materiałoznawcze
Członkowie honorowi
Prof. dr hab. inż. Paweł Zięba
Instytut Metalurgii i Inżynierii Materiałowej PAN
Kontakt:
Prof. dr hab. inż. Jan Kusiński
Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie
Kontakt:
Prof. dr hab. inż. Tadeusz Wierzchoń
Politechnika Warszawska
Kontakt:
Prof. dr hab. inż. Mieczysław Wysiecki
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny
Kontakt:
Prof. dr hab. inż. Marek Hetmańczyk
Politechnika Śląska
Kontakt:
Prof. dr hab. Roman Pampuch [*]
Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie
Informacje dodatkowe:
Prof. dr hab. inż. Roman Pampuch urodził się 4 marca 1927 roku w Bydgoszczy, a zmarł 14 lutego 2017 roku w Krakowie. Studia wyższe ukończył w 1948 roku na Wydziale Ceramicznym Politechniki Śląskiej. Stopień doktora nauk chemicznych uzyskał w 1954 roku na Politechnice Warszawskiej, a habilitację z zakresu nauk technicznych w Akademii Górniczo Hutniczej w 1963 roku. W latach 1948 – 1955 był organizatorem i kierownikiem pracowni fizykochemicznej Zakładu Chemicznej Przeróbki Węgla w Zabrzu. Następnie w latach 1955 - 1961 kierował Zakładem Fizykochemii w Instytucie Materiałów Ogniotrwałych w Gliwicach. Od 1962 roku aż do śmierci był pracownikiem naukowo- dydaktycznym Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki Akademii Górniczo-Hutniczej.
W latach 1962–1967 sprawował funkcję kierownika pracowni w Katedrze Chemii Krzemianów. Przez długie lata kierował Katedrą Nauki o Materiałach, a w 1967 roku na Jego wniosek utworzono Katedrę Ceramiki Specjalnej. Równocześnie sprawował funkcję prodziekana i następnie dziekana Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki.
Od 1983 był członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk a od 1993 członkiem rzeczywistym tej organizacji. W roku 1993 uzyskał status członka czynnego Polskiej Akademii Umiejętności. W latach 1996 - 1997 pełnił obowiązki prezydenta Międzynarodowej Akademii Ceramiki. Członek honorowy Polskiego Towarzystwa Ceramicznego i członek Prezydium Polskiego Stowarzyszenia Biomateriałów.
Profesor Roman Pampuch był światowej sławy uczonym, specjalistą w dziedzinie chemii ciała stałego, inżynierii materiałowej i nauki o materiałach. W swojej pracy naukowej zajmował się m.in. mechanizmem samorozwijających się reakcji wysokotemperaturowych (spalanie w fazie stałej, SHS), ich zastosowaniem do syntezy związków wysokotemperaturowych, fizykochemią węgla i procesów karbonizacji związków organicznych, zjawiskiem spiekania nieorganicznych ciał stałych oraz krystalochemią krzemianów. Był współautorem słynnego podręcznika "Chemia ciała stałego", z którego uczyło się i nadal korzysta wiele pokoleń studentów inżynierii materiałowej, chemii, ceramiki i dziedzin pokrewnych.
Profesor Roman Pampuch był autorem 221 artykułów w recenzowanych czasopismach, 7 monografii i podręczników, a także współautorem 26 patentów. Wypromował 33 doktorów, a 8 jego wychowanków uzyskało tytuł profesora.
W roku 1996 został laureatem nagrody Prezesa Rady Ministrów RP za całokształt osiągnięć naukowych. Rok później został uhonorowany nagrodą Europejskiego Towarzystwa Ceramicznego im. L. Stuitsa. Uzyskał także nagrody Ministra Edukacji Narodowej i Rektora AGH za osiągnięcia naukowe i dydaktyczne. W roku 1999 nadano mu tytuł doktora Honoris Causa AGH.
Nasze środowisko straciło wspaniałego naukowca, wychowawcę wielu pokoleń studentów i młodej kadry pracowników. Profesor Roman Pampuch na zawsze pozostanie w naszej pamięci.
Prof. dr hab. inż. Leopold Jeziorski [*]
Politechnika Częstochowska
Informacje dodatkowe:
Prof. dr inż. Leopold Jeziorski urodził się 30.11.1931 r. w Jaworznie, a zmarł 19.08.2016 r. w Częstochowie. Studia wyższe ukończył w 1957 roku na Wydziale Metalurgicznym Politechniki Częstochowskiej. Od ukończenia studiów był pracownikiem naukowo-dydaktycznym swej macierzystej Uczelni.
Profesor Leopold Jeziorski był prekursorem nowoczesnego myślenia w obszarze nauki o materiałach inżynierskich i jednym z najważniejszych twórców oraz realizatorów koncepcji inżynierii materiałowej w kształceniu i badaniach naukowych w Polsce. W tym właśnie zakresie lokuje się zasadnicza część Jego bogatego dorobku naukowego, ukierunkowanego na obszar nowoczesnych technologii inżynierii powierzchni, a w szczególności obróbki cieplno-chemicznej w złożu fluidalnym, a także jarzeniowej oraz plazmowej obróbki powierzchniowej stali i stopów tytanu. Całokształt dorobku nadaje prof. Leopoldowi Jeziorskiemu indywidualną i oryginalną sylwetkę naukową w krajowym środowisku materiałoznawczym. Dorobek ten, rozpropagowany również za granicą, jest niezwykle bogaty i obejmuje 120 oryginalnych publikacji naukowych opartych na wynikach badań własnych, 90 prac opublikowanych w materiałach kongresów i konferencji naukowych, współautorstwo 21 patentów oraz 49 prac naukowo-badawczych o znaczeniu aplikacyjnym.
Prowadzona działalność badawcza umożliwiła prof. Leopoldowi Jeziorskiemu stworzenie w Politechnice Częstochowskiej własnej szkoły naukowej w zakresie metaloznawstwa i nauki o materiałach, której trzon stanowi 11-stu wypromowanych doktorów oraz 3 doktorów habilitowanych – dziś już profesorów. Środowisko naukowe nadało profesorowi godność Członka Honorowego Polskiego Towarzystwa Materiałoznawczego.
Prof. Leopold Jeziorski miał bardzo duże zasługi dla rozwoju macierzystej Uczelni – Politechniki Częstochowskiej. Wiąże się to z pełnieniem w latach 1971-1982 funkcji prorektora ds. Nauki, kierownika Katedry Metaloznawstwa, dyrektora Instytutu Inżynierii Materiałowej, Dziekana Wydziału Metalurgicznego, a potem Dziekana Wydziału Metalurgii i Inżynierii Materiałowej. Jego starania i zaangażowanie w znaczący sposób wzmocniły Uczelnię kadrowo, co dało podstawę do uzyskania w 1980 roku uprawnień do nadawania stopnia doktora habilitowanego w zakresie metalurgii. Kierunek kształcenia inżynieria materiałowa powstały na Politechnice Częstochowskiej w 1990 roku był zasługą Profesora Jeziorskiego. Dzięki niemu również pięć lat później Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej Politechniki Częstochowskiej uzyskał uprawnienia do nadawania stopni naukowych doktora i doktora habilitowanego w dyscyplinie naukowej inżynieria materiałowa. Między innymi za te osiągnięcia, oraz całokształt dorobku naukowego, został uhonorowany godnością Doktora Honoris Causa Politechniki Częstochowskiej.
Spod pióra prof. Leopolda Jeziorskiego wyszło ponad 30 recenzji rozpraw doktorskich, ponad 20 recenzji rozpraw habilitacyjnych, 14 opinii o kandydatach na stanowisko profesora, względnie docenta, oraz wiele opinii i ekspertyz o znaczeniu specjalistycznym i ogólno-naukowym. Od 1995 roku był członkiem Centralnej Komisji do spraw Tytułu Naukowego i Stopni Naukowych.
Inżynieria Materiałowa w Polsce zawdzięcza bardzo wiele profesorowi Leopoldowi Jeziorskiemu. Zawsze sprzyjał ambitnym młodym naukowcom, w swych opiniach i postępowaniu dbał o wysoki poziom naukowy prac badawczych i praktyczne zastosowanie wyników badań naukowych.
Na zawsze pozostanie w naszej pamięci.
